به دلیل کوهستانی بودن استان چهار محال و بختیاری، آبشارهای زیادی در این استان وجود دارد. آبشار پیرغار یکی از زیباترین آبشارهای فصلی ایران و استان چهارمحال بختیاری است. آبشار پیرغار نامش را از غاری آهکی در همان منطقه میگیرد. به علت وجود چشمه‌ها و رودخانه‌های پرآب نزدیک به این آبشار نسبت به آبشارهای دیگر مدت زمان بیشتری جاری و در محیط طبیعی شگفت‌انگیزی واقع شده است. در واقع میتوان گفت منطقه ای که آبشار پیر غار در آن قرار گرفته است، بهشتی برای طبیعت گردان و عکاسان طبیعت است. آبی که از آبشار پیرغار سرازیر می‌شود، کشتزارهای روستای ده چشمه را نیز سیراب می‌نماید. در آنجا مسیرهایی ایجاد شده است که در کوه میتوان با یک کوه‌پیمایی اندک خود را به بالاترین نقطه آبشار رساند. منطقه پیر غار به‌دلیل وجود آب فراوان و خاک حاصلخیز، دارای درختان و طبیعت سرسبز میباشد. همانگونه که گفته شد گردشگاه پیرغار نامش را از غاری میگیرد که در این منطقه است و عمری طولانی دارد. این غار از جنس آهک است و چندین چشمه جوشان از آن سرازیر می‌شود. مردم محلی برای این غار احترام خاصی غائل هستند و به این غار با جنبه قداست می‌نگرند. البته کارشناسان امور باستانی و تاریخی بر این باور هستند که با وجود چشمه‌های اطراف این غار و نظرگاه دانستن آن توسط مردم، دلیل بر این باشد که در گذشته‌های دور این محل زیارتگاه ایزدبانو آناهیتا بوده است. از جهت دیگر در غاری که در این منطقه وجود دارد شمع روشن می‌کنند که نشانه دیگری از کیش مهر در این منطقه است. روشن کردن شمع به‌ویژه در مناسبت‌هایی مثل عید نوروز بیشتر است. به این صورت که روستاییان پیش از تحویل سال به غار می‌روند و شمع روشن می‌کنند و سبزه‌های خود را نیز برای تبرک در غار قرار می‌دهند و سالی نیک و سلامت آرزو می‌کنند. نکته جالب دیگر اینکه در کنار درب ورودی مجموعه تفریحی پیرغار یک بردشیر (شیر سنگی) قرار دارد که مربوط به دوره قاجاریه است. گردشگاه پیر غار در شهرستان فارسان در فاصله ۴۵ کیلومتری شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری است. جاده آن آسفالته بوده و دسترسی به آن بسیار آسان است. این منطقه گردشگری از نظر امکانات مختلف برای گردشگران مانند پارکینگ، رستوران و باغ گردشگری، فروشگاه و … در وضعیت خوب است.
کتیبه مشروطیت
گردشگاه پیر غار از نظر تاریخی قابل توجه است. به دلیل وجود کتیبه هایی که در آن ماجرای انقلاب مشروطه شرح داده شده است. کتیبه‌های پیرغار بر روی قسمتی از کوهپایه رشته‌کوه زاگرس، روی تخته سنگ نگاشته شده است. این کتیبه ها، سه سنگ نبشته به زبان فارسی هستند. کتیبه در چهار بخش جداگانه به سینه صخره‌ها و به ترتیب زمان وقایع از راست به چپ حکاکی شده‌اند. کتیبه سوم تقریبا در حد فاصل و زیر دو کتیبه ابتدایی قرار گرفته که خود شامل دو بخش مجزا است. نوع خط کتیبه‌ها نستعلیق که گاه با شکسته آمیخته شده است. کتیبه ها در سال ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده اند. همانگونه که گفته شد محتوای کتیبه‌ها درباره انقلاب مشروطه است. شرح وقایع مربوط به فتح اصفهان و تهران و همراهی مجاهدان آزادیخواه بختیاری با نهضت مشروطه میباشد. سه کتیبه‌ای که در منطقه پیرغار وجود دارند، از زبان دو تن از شخصیت‌ها و رهبران جنبش مشروطه‌خواهی یعنی حاج علی قلی خان سردار اسعد و سردار ظفر بختیاری نوشته شده‌اند. محتوای کتیبه اول که به دستور سردار ظفر و از زبان وی نوشته شده است، ابتدا اشاره‌ای به اوضاع ایران در دوره مظفرالدین شاه و تقاضای مردم بر حکومت مشروطه و امضای حکم مشروطه توسط مظفرالدین شاه می‌کند. سپس سردار ظفر که گوینده این متن است، اشاره به زمانی می‌کند که خودش و سردار اسعد در خارج از ایران حضور دارد که همزمان با استبداد محمدعلی شاه و تقاضای محمدعلی شاه از مردم بختیاری برای حمایت، وی توضیح می‌دهد که رهبران بختیاری از خارج از کشور برای مقابله با استبداد به مردم پیوستند. در بخش اول کتیبه به اوضاع ایران در زمان استبداد صغیر اشاره شده و گفته شده که تبریز هرگز ساکت نشد و مردم رشت نیز به قیام پیوستند. ادامه متن کتیبه شامل شرح فتح تهران به دست سردار اسعد بختیاری و نقش طوایف بختیاری در این واقعه است. سنگ نوشته مشروطیت پیر غار شرح فعالیت‌های مجاهدین آزادیخواه بختیاری برای مبارزه با استبداد محمدعلی شاهی است. این سنگ نوشته جریان‌های فکری سیاسی و اجتماعی حاکم بر جنوب غربی ایران مقارن با اعاده مشروطه را نیز توضیح می‌دهد و به مشروطه‌خواهی بختیاری‌ها نیز اشاره می‌کند. همچنین در کتیبه به جنگ با سالارالدوله که از نیروهای محمدعلیشاه بود و شکست دادن وی توسط بختیاری‌ها نیز اشاره شده است. در بخش پایانی کتیبه، روی کار آمدن احمدشاه و نایب بودن عضدالملک قاجار و رییس الوزرایی صمصام‌السلطنه، برادر سردار اسعد، آمده است. کتیبه با شرح حال کوتاهی از حکومت سردار ظفر بر شهرهای مختلف ایران به‌ویژه کرمان پایان میابد. اما در سنگنبشته دوم که از زبان علیقلی خان سردار اسعد نوشته شده است، با دو بیت شعر، شجره‌نامه خاندان سردار اسعد آمده است و سپس گزیده‌ای از آنچه بین طوایف بختیاری بر سر انتقال قدرت از ایلخانی به حاجی ایلخانی بیان شده و بعد از آن اشاراتی به قلمرو حکومت بختیاری ها است. این دو کتیبه در زمان انقلاب مشروطیت نگاشته شده اند و شرح حال انقلاب مشروطه و اوضاع و احوال ایران به ویژه ایل بختیاری هستند. اما کتیبه سوم در زمان حکومت رضاخان نگاشته شده است. این کتیبه در دو خط است، ابتدا تاریخ وفات سردار اسعد در سال ۱۳۳۶ هجری قمری و سپس به حذف عناوین و القاب توسط رضاشاه در سال ۱۳۰۴ اشاره می‌کند.
